donderdag 7 juli 2022

Dubbelinterview Egbert de Vries en Melanie van der Horst

Jasmijn van Engelen

Voordat het interview begint wordt er nog even een laatste hap van de boterham kaas genomen. De lippenstift wordt bijgewerkt, stoelen schuiven net iets naar voren of juist naar achter voor het mooiste licht en er ontstaat een klein debat over de fruitschaal. Egbert de Vries: ‘Het staat wel gezond.’ De Linda hoort niet echt tot zijn dagelijks leesvoer, maar hij knikt vol vertrouwen als hij hoort dat hij en Melanie van der Horst niet geïnterviewd worden, maar -naar het format van het magazine- elkaar gaan interviewen. Een dubbelinterview omdat Egbert afscheid neemt als voorzitter van de Vervoerregio, terwijl Melanie aantreedt als voorzitter. Deze wissel van de wacht vraagt om een moment van reflectie. Een moment om elkaar aan de tand te voelen over de dubbele baan met dubbele pet en hoe dat eigenlijk te doen: zo’n werk-privé balans. Ze hebben elkaar veel te vragen in weinig tijd, want de staatsecretaris moet zo gebeld worden. Toch springen ze zonder schroom de diepte in.

Melanie (M): Het lijkt me goed als ik begin toch? Want jij bent aftredend voorzitter. Hoe kijk je terug op je voorzitterschap?
Egbert (E): [lacht] Ik was in eerste plaats vooral verrast dat ik voorzitter werd.
M: Ja dat had ik ook.
E: In het begin had ik geen beeld van wat het voorzitterschap allemaal inhield. Ik ben verrast door de vele dingen die je kan doen binnen de Vervoerregio. En ik heb het getroffen met de onderwerpen en het team. Het meest interessante wat ik heb geleerd is dat de organisatie zoveel van mobiliteit weet en de gemeenten heel veel werk uit handen kan nemen.
M: En als je maar één ding mag noemen? Wat komt er dan in je hoofd op?
E: Hetgeen wat eigenlijk het meest politieke gedoe is, namelijk het overleven van het openbaar vervoer.
M: Oh dus we hadden eigenlijk dezelfde eerste werkdag? Want dat is precies wat nu speelt.
E: Ja. Bij mij was het onzeker of in 2022 de coronasteun nog wel verlengd zou worden. En bij jou is nu eigenlijk precies hetzelfde aan de hand.
M: Ik merk dat ik daardoor wel snel de dossiers in duik. En gelijk de kracht van samenwerking ervaar. Dan ben je zoveel effectiever.
E: Ja he. Het is een steile maar goede leercurve.

Voorzitterschap

M: Wat wil je mij meegeven, wat is belangrijk als voorzitter van de Vervoerregio?
E: In mijn optiek zijn twee dingen belangrijk. Probeer een boegbeeld te worden van de Vervoerregio. Laat zien dat je niet alleen maar wethouder bent van Amsterdam maar ook voorzitter van de Vervoerregio. Soms zit dat in kleine dingen. Ik had bijvoorbeeld twee digitale handtekeningen, zodat ik soms mijn mails ondertekende als voorzitter en soms als wethouder. Afhankelijk van wie ik mailde of waar de e-mail over ging. Het tweede is de nadruk leggen op samenwerking.
M: Is er iets waar je met spijt op terugkijkt?
E: Nou ik had meer, eerder en steviger de nadruk willen leggen op samenwerking. Daarom geef ik dat ook mee als tip aan jou. In het begin kreeg ik nog wel eens annotaties vanuit Amsterdam dat ik tegen iets in moest gaan bij de Vervoerregio. Maar daarvan heb ik al snel gezegd: dat gaat niet werken. Jullie moeten het samen doen.
M: Goede tips. Ik ben heel erg overtuigd van samenwerken dus dat ga ik extra uitdragen.
E: En jij dan, wat breng je mee als voorzitter?
M: Ik wil het leuk maken. Een beetje sjeu geven aan het voorzitterschap van de Vervoerregio. Sommige onderwerpen bij de Vervoerregio zijn technisch en ingewikkeld. Ik vind het leuk om zulke complexe onderwerpen begrijpelijk uit te leggen. Zodat mensen snappen wat we doen en waarom we het doen.
E: Wat een goed idee. Het is vaak heel serieus. Een beetje lucht kan geen kwaad.

Eerste indruk

E: Wat is jouw eerste indruk van de Vervoerregio?
M: Nou het is wel zoeken. Wat is nu wat, wie is nu wie, waar moet ik zijn. Ik merkte vanaf dag 1 – omdat de lobby op volle toeren draaide – dat het veel tijd gaat vragen. Ik merk ook dat weinig mensen uit mijn omgeving de Vervoerregio kennen. Dus dat boegbeeld is in die zin wel nodig. Aan de andere kant: de organisatie functioneert nu al heel goed. Dus de onbekendheid heeft geen invloed op de effectiviteit. Ik ben onder de indruk hoe professioneel de organisatie is.
E: Bekendheid kan bijdragen aan het gevoel van democratie en aan een levendiger debat binnen de Vervoerregio.
M: Eens. Mensen die stemmen weten niet altijd dat hun stem ook gaat naar iets dat een Vervoerregio heet. Dat moet beter.

Melanie: "Ik wil sjeu geven aan het voorzitterschap"

Dubbele petten

M: Ik merk dat ik wel worstel met de dubbele-petten situatie. Had jij daar last van?
E: Nee. Ik heb wel gemerkt dat het voor anderen ingewikkeld is. Maar ik heb altijd gezegd dat het mooie van dubbele petten is dat je ze altijd allebei op hebt. Je kunt ze niet scheiden. Het heeft wel invloed op je perspectief. Want uiteindelijk moet je het regionale perspectief toch bovenaan zetten en daarna pas het Amsterdamse perspectief. Tenzij het over bijvoorbeeld de Kinkerstraat gaat ofzo. Maar voor heel veel vraagstukken krijg je te maken met het belang van de regio.
M: Ja, maar ik merk wel dat bijvoorbeeld bij de onzekerheid over het OV van volgend jaar dat er naar mij wordt gekeken als wethouder in plaats van voorzitter. En dan staat het de volgende dag in het Parool.
E: Ja het Parool zit niet op het bankje bij de regioraad.
M: Precies. Misschien kunnen we daar verandering in brengen, als we toch meer de regionale samenwerking willen promoten. Dat ze daar wel op het bankje komen te zitten.

Belangrijke thema’s

M: Wat zijn wat jou betreft de belangrijkste thema’s?
E: De leefbare stad. Met name vanuit het perspectief van verkeersveiligheid. Want een veiligere stad is een leefbaardere stad. En inclusief vervoer. Toegankelijkheid is daar een onderdeel van. Dat gaat over of je met de rolstoel bijvoorbeeld nog met de tram kan. Maar inclusiviteit is ook dat mensen een baan of opleiding niet laten schieten omdat de reis ernaartoe te duur is.
M: Heel herkenbaar. Ik hoop deze thema’s met verve van je over te kunnen nemen.
E: Waar wil jij de accenten gaan leggen qua inhoud?
M: Accenten is het goede woord inderdaad. Want veel gaat gewoon door. Ik denk dat de komende tijd de tijd van fiets wordt, dus daar ga ik aandacht aan besteden.
E: Goed idee!
M: Er zijn nu zoveel ontwikkelingen voor de fiets. Er is veel meer verschil tussen de snelheden op de fiets. Ik ben jong en ervaren op de fiets en zelfs ik merk dat ik het af en toe spannend vind om te fietsen door de stad. Terwijl de fiets heel emanciperend werkt. De fiets is vrijheid. Dus het is belangrijk om te zorgen dat kinderen veilig kunnen (leren) fietsen in Amsterdam, en dat alle inwoners in de regio, van welke afkomst of sociaaleconomische status dan ook, op de fiets kunnen stappen.
E: Er ligt een grote uitdaging voor de fiets. Zeker nu we zien dat mensen toch weer de auto pakken in plaats van de fiets. Dat is zorgelijk.
M: Precies. Ik zie het ook in mijn omgeving. Mijn moeder pakt vaker de auto omdat ze het OV spannend vindt sinds corona. Die trend moeten we gaan omkeren.

Egbert: "Ik struin graag door de Ikea showroom"

Persoonlijk

M: Wat is jouw Guilty Pleasure?
E: Slechte Netflix series. Ik kijk absoluut geen verantwoorde documentaires. En door de Ikea showroom struinen. Wat zijn de jouwe?
M: Dansen in de woonkamer op lekkere muziek. Dat kan van alles zijn, van reggaeton tot top 40 hits. En waar ben je het meest trots op in je privéleven?
E: [denkt na] Waar ik trots op ben is op mijn relatie. Hoe dat allemaal loopt. Dat die stand heeft gehouden door het wethouderschap heen.
M: Ja daar hoor je niet altijd florrisante verhalen over.
E: Nee. Je moet ook met iemand zijn die daar tegen kan. Dat je af en toe afwezig bent of heel druk bent. Maar aan de andere kant heb ik ook telkens gezegd: ik wil twee of drie dagen per week koken. Zodat je ook bijdraagt aan de huishoudelijke taken. Het moet wel eerlijk blijven.
M: Vond je de baan intens?
E: Ja. Want je hebt eigenlijk twee banen. En de Vervoerregio vraagt ook veel tijd en aandacht. Het is niet dat ik iedere nacht wakker lag van alle problemen, want bij elke baan heb je problemen dus daar was ik aan gewend. Maar de hoeveelheid stukken die je moet lezen en de hoeveelheid mensen die je moet spreken is best intens. Ik heb uiteindelijk gewoon heel hard gewerkt. Hoe ervaar jij die werk-privé balans?
M: Op dit moment bestaat mijn leven uit werk en kinderen. Dat is prima. Het sociale leven mag even in de koelkast. Maar mijn kinderen zijn wel belangrijk. Dus ik werk heel hard en ik doe heel veel maar de baan is wel eindig. Het leert mij om heel sterk te prioriteren. Ik moet scherp gaan kiezen. Waarbij ik wil benadrukken dat dit werk ook moet kunnen voor mensen met kinderen en die ook nog willen zien opgroeien.
E: Ja dat is typisch Nederlands he, de verwachting dat je of het een of het andere kan doen.
M: Ooit heeft iemand mij een fantastische tip gegeven, namelijk: ‘heb je net kinderen gekregen? Dan is het tijd voor promotie. Moe ben je toch wel dus doe dan vooral iets waar je energie van krijgt.’ Ik merk dat die tip ook in deze situatie weer klopt. Ik krijg heel veel energie van deze baan. Dus ik geef die tip altijd aan anderen door.

Curriculum vitae

Melanie van der Horst, geboren 9 december 1984 te Amsterdam, lid van D66 sinds 2001, was van 2018 tot 2022 bestuurder van stadsdeel West, is getrouwd en heeft drie kinderen, gaat het liefst op vakantie naar Frankrijk.

Egbert de Vries, geboren 20 mei 1969 te Ermelo, lid van de PvdA sinds 1988, was van 2006 tot 2014 bestuurder van stadsdeel Zuid, is getrouwd, houdt het meest van de Italiaanse en Peruaanse keuken.