‘Ontwikkeling is voor mij even belangrijk als resultaat’: Roel Salden na 100 dagen als Secretaris Directeur van de Vervoerregio Amsterdam.

Dat klinkt als een ambitieus plan. Welke ambities heb je nog meer?

‘Ik heb het gevoel dat we als Vervoerregio op een kantelmoment staan in de bestaansgeschiedenis van de organisatie. Dat is heel spannend en leuk, maar ook complex. De verwachtingen van buiten zijn nog nooit zo hoog geweest. Bijvoorbeeld als je kijkt naar ons opdrachtgeverschap en de gelden vanuit het rijk voor Zuidasdok en het doortrekken van de Noord/Zuidlijn. Mijn vermoeden is dat de vraagstukken alleen maar groter worden in de komende jaren. We zijn in een korte tijd enorm gegroeid. Van acht enthousiastelingen op de Dam naar 200 hardwerkende collega’s in ons nieuwe kantoor en regiohuis in Amsterdam noord. En de verwachtingen groeien natuurlijk mee. Mijn ambitie is om toonaangevend te zijn als organisatie. Toonaangevend voor de veertien gemeenten in onze regio. Die moeten het gevoel hebben van “yes, de Vervoerregio is er voor mij. Die organisatie maakt het verschil op mobiliteitsvlak, in projecten en met de concessies. Met de Vervoerregio is het beter dan als we het afzonderlijk als gemeente regelen.”’

‘Daarnaast wil ik toonaangevend zijn voor de medewerkers. Een organisatie waar het gevoel heerst dat je er bij wilt horen. Omdat je hier uitgedaagd wordt om jezelf te ontwikkelen en je talenten aangesproken worden. Als laatst wil ik dat we een toonaangevend organisatie zijn naar de buitenwereld. We staan als maatschappelijke organisatie aan de lat voor een goed bereikbare en duurzame regio. De drukste regio van Nederland welteverstaan. We dragen bij aan de klimaatdoelen, we hebben de OV-coach, hier zijn de meeste fietsers, hier is elektrisch deelvervoer steeds groter aan het worden. We doen fantastische dingen en leveren prestaties op hoog niveau. Daar mogen we trots op zijn. En dat mogen we ook nog meer uitdragen.’

De naamsbekendheid van de Vervoerregio moet groter?

‘Ja. Maar niet zonder inhoud. Ik houd in mijn achterhoofd dat alles wat we doen, we doen voor de regio en de reiziger. Alle successen die je op een project of een dossier behaalt, is succes voor de regio. Dan is het niet erg om te laten zien dat je er staat. Want dan straalt jouw succes af op de hele regio. En op de veertien gemeenten die er onderdeel van zijn. Dan wordt het een gezamenlijk plaatje en een succesvolle regio trekt werkgevers aan, trekt bezoekers aan en trekt nieuwe ontwikkelingen aan.’

Je noemt jezelf een man van commitment en consistentie in je baan. Waarom is dat?

‘Ik kan niet anders. Ik ben een enorm slechte interim-mer. Het eerste wat ik bij een nieuwe baan doe is automatisch mij honderd procent verbinden met de medewerkers en de organisatie. Ik wil met iedereen praten, alles leren over de organisatie en bekijken: waar kunnen we naartoe? Dan moet je niet na een jaar weer weg gaan. Dat is veel te kort om iets te laten groeien. Het heeft ook te maken met mijn stijl van leidinggeven. Want anderen zijn veel competenter op hun vakgebied. Het heeft als gevolg dat het altijd anders gaat dan dat ik zelf bedacht had. Maar meestal betekent het ook dat het beter gaat dan ik zelf voor ogen had kunnen hebben.’

Dan moet je wel goed op je handen kunnen zitten.

‘Ja klopt. Dat kan ik goed. Dat is iets wat je wel moet oefenen. Maar die ervaring heb ik inmiddels.’ Dan vervolgt hij serieus: ‘Mijn levensfilosofie is dat je op deze aardbol bent om jezelf te ontwikkelen. Dat is overigens niet makkelijk. Je moet er een hoop voor doen. Je moet iedere keer in de spiegel kijken en denken: wat is mijn aandeel? Wat kan ik doen om de situatie beter te maken. Daarom verwacht ik eigenaarschap terug voor hetgeen wat ik geef. Ik verwacht dat collega’s hun verantwoordelijkheid nemen. Ik geef honderd procent van mijn commitment (inzet, red.) en vraag daar ook commitment voor terug. En commitment is niet hetzelfde als resultaat. Natuurlijk ben ik resultaatgericht. Maar ik kan de ontwikkeling van een persoon of organisatie verreweg boven het resultaat plaatsen. Omdat ik weet dat ontwikkeling in de toekomst meer en beter resultaat oplevert dan op korte termijn een doel behalen. Als je jezelf ontwikkelt, kun je pas echt effect hebben op de buitenwereld.’

Is dat belangrijk voor je? Effect hebben op de buitenwereld.

Jazeker. Dat is waarom ik voor de Vervoerregio heb gekozen. Deze organisatie past bij mij als mens. Ik wil ergens toe doen en ergens bijdragen. En de Vervoerregio is natuurlijk een belangrijke maatschappelijke organisatie. Het voelt daarom voor mij als een hele goede match. Dat merk ik aan de kleine dingen. Na mijn eerste week ging ik met vrienden bij café ‘t Loosje borrelen. Als ik dan vertel over mijn baan stroomt het enthousiasme door in alles wat ik zeg. Dat gebeurt vanzelf en dan weet je: het zit goed. Ik blijf hier dus nog graag een aantal jaar om bij te dragen aan deze organisatie en daarmee aan de regio.’ Dan, de laatste lach van het gesprek. ‘Tenzij ik er een rommeltje ervan maak natuurlijk. Maar ik werk hard om dat niet te laten gebeuren.’