Een keycord, een informatiekaart en een app: het zijn drie ideeën voor hulpmiddelen om mensen met een (onzichtbare) beperking makkelijker te laten reizen met het openbaar vervoer. Ze zijn bedacht door drie studenten Social Work die stage lopen bij de OV-coach: Jelmer Luiks, Melissa van der Louw en Denice Harzevoort.
Er zijn verschillende mensen met een beperking die gebruik maken van het openbaar vervoer, legt Jelmer uit. En daar wordt verschillende op gereageerd door medereizigers. ‘Als reizigers of conducteurs iemand in een rolstoel zien, gaan ze er vaak meteen op af om te helpen. Maar er zijn ook mensen met bijvoorbeeld autisme of een licht verstandelijke beperking die moeite hebben met het reizen met het ov. Dat wordt vaak niet herkend door conducteurs of medereizigers. Zij begrijpen dan niet waarom iemand een bepaald soort gedrag laat zien. Wij wilden hulpstukken verzinnen waarmee mensen met een onzichtbare beperking kunnen laten zien welke behoefte zij hebben.’
Onderzoek
Het idee kwam vanuit een ambassadeursbijeenkomst van MEE Amstel en Zaan. Melissa: ‘De ambassadeurs zijn mensen met een beperking. Zij hadden de wens om een hulpmiddel te kunnen laten zien aan medereizigers of het ov-personeel. We hebben daar een heel onderzoek naar gedaan.’
Innovatief
Denice: ‘In het onderzoek hebben we onder meer gekeken naar wat voor hulpmiddelen er al zijn. Ook hebben we de doelgroep goed bekeken en ons afgevraagd wat de bedoeling is van de inzet van het hulpmiddel. Van daaruit zijn we verder gaan kijken en innovatief gaan nadenken: wat is er nog niet? En wat is heel praktisch om ook te gaan ontwikkelen?’
Wat kwam daar uit?
Melissa: ‘We hebben drie ideeën ontwikkeld voor eigen producten. Alle drie hebben we een idee uitgewerkt. Ik heb zelf een hulp- en informatiekaart ontworpen. Die lijkt een beetje op de al bestaande https://www.crisiskaart.nl/ en https://www.hulpkaart.nl/ alleen mijn kaart is specifiek gericht op het reizen met het openbaar vervoer. Het is een soort harmonicakaart waarin allerlei stappen en mogelijkheden staan die degene met een beperking zelf kan invullen.’