Hoe maken we van een bouwterrein in de stationshal, niet een storend, maar juist een bijzonder iets: dat is best een uitdaging. Het gaat hier overigens om de werkbox waarin de bouwers, zonder reizigers te hinderen, de Cuyperstrap aanleggen die straks de stationshal met de metrohal verbindt. Niek van Brussel, ontwerper bij studionvb, vertelt hoe hij dit voor elkaar kreeg.
woensdag 15 mei 2019
Het idee achter de werkbox in CS
Lútsen de Jong
Wat een opvallende werkbox! Hoe is dit te gekke idee ontstaan?
“Ja leuk hè? We vroegen ons tijdens het ontwerpen van de werkbox af: Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de nieuwe metrohal een fysieke verbinding maakt met de veel oudere stationshal? Toen hebben we gekeken naar de elementen die in de metrohal voorbijkomen. Vooral in de metrohal van de Noord/Zuidlijn zitten veel driehoeken in het station. Dit was voor ons een inspiratie en die driehoeken vormden het element waarmee we beiden hallen konden verbinden.”
Lichtobject ‘Impuls’, de naam van het project, visualiseert het contrast tussen de stationshal en de metrohal.
Was het een spannende uitdaging en hoe is deze bij jullie terecht gekomen?
“Zeker weten. We hadden relatief weinig tijd en uiteindelijk is Impuls in ongeveer anderhalve maand gerealiseerd. Voorheen deed ik al andere projecten voor de NS in het kader van stationsbeleving, waarbij we de passagier een zo positief mogelijke ervaring op het station willen geven. Het plaatsen van banken in de West- en Middentunnel is hier een voorbeeld van. Ik kwam zo nu en dan op het kantoor van de NS en toen kwam dit project ter sprake. Het ontwikkelen van Impuls is een aantal keer uitgesteld, waardoor we dit na een akkoord van de NS in een sneltrein hebben opgezet.”
In de metrohal van de Noord/Zuidlijn zitten veel driehoeken in het station.
De werkbox bestaat als het ware uit drie lagen: het bouwterrein, de constructie en het doek en de verlichting. Kan je hierover iets meer vertellen?
“Het bouwterrein is het gedeelte dat geluids- en stofdicht gemaakt is. Dit was eigenlijk de enige eis van NS Stations voor de aanleg van de trap. De constructie en vorm bleek de grootste uitdaging voor ons te zijn, omdat deze helemaal op zichzelf moest staan. Op het dak van het bouwterrein mochten geen zware lasten komen te liggen omdat het daarvoor niet is bedoeld. Deze opzichzelfstaande constructie kun je zien als het skelet van de werkbox en onze bijdrage is het houten vakwerk met de driehoeken daarop. Daaromheen zit dan weer het doek en de verlichting. Dit is wat de reiziger daadwerkelijk ziet in de stationshal. Tijdens Bevrijdingsdag konden we het doek verlichten met de kleuren van de Nederlandse vlag. Dat is toch gaaf?!”
Het idee achter de werkbox in CS.
Vind je het niet jammer dat de werkbox wellicht na een jaar verdwijnt?
“Absoluut! De meeste werkboxen blijven maximaal drie maanden behouden, dus eigenlijk is het al uniek dat dit kunstwerk zo lang in de stationshal blijft staan. Leuk feitje is dat we de constructie van Impuls hebben gebouwd met een decorbouwer uit de festivalbranche. Over een jaar, of misschien wel langer, kunnen we deze constructie als een puzzel uit elkaar halen en hergebruiken. Met het oog op duurzaamheid willen we deze constructie later dan weer gebruiken op bijvoorbeeld festivals. Ik ben ontzettend trots dat er een kunstwerk van deze proportie in één van de mooiste stations in Nederland staat.”